7 dagen in Birma

Na 2 uur en twintig minuten vliegen – met een geweldige zonsondergang - landen we in Rangoon, waar we zonder problemen door de douane gaan. Vervolgens rijden we in een taxi, met als medepassagiers 2 fransen en een Italiaans meisje , met hoge snelheid naar de YMCA ( = Young Man Christian Assocation, waar je voor weinig geld in slaapzalen kan slapen ). Wat ons direct opvalt zijn de goed geasfalteerde , brede en ook rustige lanen, waar we doorheen scheuren, met fatale gevolgen trouwens voor de taxi, die voor ons rijdt. Zeer slecht geslapen door kibbelende fransen, zoemende muggen, ander ongedierte en een hoge temperatuur. De volgende dag maken we een sight seeing tour van 6 uur, waarbij we natuurlijk de Schwedagon pagode bezoeken en er rondlopen, een enorm complex , waarvan de daken met bladgoud zijn bedekt; we zien liggende boeddha’s van enorme afmetingen; rijden langs meren, de universiteit, het Nationaal Museum, stappen uit bij een overdekte markt; verbazen ons over de met gele kleurstof bepoederde gezichten en de - ook oude - vrouwen met enorme sigaren in de mond; drinken thee, waarbij ook altijd verschillende cakejes geserveerd worden: smullen ( tevens reden voor een onenigheid tussen ons: wat is duurder voor het beperkte reisbudget: sigaretten voor Herman of cake voor Johan ? ). Na het kopen van een treinkaartje gaan we terug naar ons slaapadres om wat te lezen en uit rusten. De volgende morgen gaan we al vroeg met de trein naar het noorden, niet naar Mandalay, maar Pagan met zijn duizenden pagodes is het doel; al lezend, pratend en slapend, met een restauratie rijtuig in de buurt komen we aan het eind van de middag aan in Thazi, waarna een vriendelijke meneer ons met zijn jeep meeneemt naar Meiktila, waar we met een paardentaxi langs guesthouses gaan tot we een slaapplaats vinden. Daarna aan de burmese hap ( lekker !) en dan slapen op een matras op de grond, met een kussen en laken, en dat alles onder een klamboe. Na een redelijke nachtrust gaan we eerst ontbijten in het dorp: thee, banaan en brood met pindakaas. En verder reizen we, eerst liftend, wat niet lukt, dan met een “bus” - liever gezegd een aftandse vrachtwagen - door een fraai landschap; we moeten een keer overstappen, waarbij we weer met een paardenkar naar een ander busstation gaan, en dan brengt een bus ons naar Pagan, 1 van de toeristische trekpleisters in dit land, dus allerlei hotelletjes en restaurantjes, zoals het Moe Moe hotel, waar wij verblijven, en het Soe Soe restaurant, waar we eten . En van alles willen de Burmezen je aansmeren, zoals robijnen en andere snuisterijen. De dag daarna gaan we rondkijken bij Pagan: een landschap gevuld met honderden pagodes, waarvan we uiteraard maar een gedeelte bekijken, lopend en ook met een paardentaxi. Vele zijn op slot, enkele zijn te beklimmen, zodat we op 1 met een zeer fraai uitzicht genieten van een geweldige zonsondergang. Die dag blijkt ook, dat het toestel naar Bangkok “overbooked” is, als we ons bij het UBA kantoor melden om onze vervolgvlucht te regelen. We zullen in Rangoon wel zien, hoe dat opgelost wordt. Belaagd door verkopers van allerlei waar brengen we de avond door met eten en praten, en vraagt een burmese jongen ons, of we medicijnen bij ons hebben: hij blijkt een druiper te hebben ! Dat kan je krijgen van al die mooie australische meisjes. Wegens ons korte verblijfsduur besluiten we dezelfde route terug te nemen en reizen we wederom liftend en betalend op vrachtwagens,met paardentaxi’s,in bussen en lopend naar Thazi, waar we de overvolle nachttrein naar Rangoon nemen. Het slapen vindt plaats op de grond, zelfs in het hokje van de conducteur en tijdelijk ook nog in een slaapcoupe. Aangekomen in de hoofdstad brengen we de dag door met brieven schrijven, eten en thee drinken, en slecht slapen wegens de aanhoudende muggenplaag. Op 10 december maken wij ons op voor de volgende vlucht, naar Bangkok. Het schijnt, dat er 9 passagiers teveel zijn, maar helaas mogen wij niet blijven, om nog langer te genieten van dit gesloten land met bijna alle mensen in sarong, zelfs jongetjes lurkend aan enorme sigaren, enz.; we kunnen mee, zodat om 17.15 uur het toestel, een Boeing 727, vertrekt, waarbij het vliegen toch niet zo leuk blijkt: turbulentie, maar wel met fantastisch uitzicht op bijzondere wolkenformaties, en onder het genot van brood, cake, banaan en thee. Om 18.15 uur landen we op het vliegveld van de thaise hoofdstad.